Gi & Mystery Girl: Σεπτεμβρίου 2009

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1971 πέθανε ο Γεώργιος Σεφέρης, ένας από τους σημαντικότερους 'Ελληνες ποιητές, βραβευμένος με Νόμπελ.
Αν και η παιδεία του ήταν περισσότερο ευρωπαϊκή παρά ελληνική, όχι μόνο δεν απαρνήθηκε την ελληνική λογοτεχνία, αλλά την καλλιέργησε σε βάθος με σκοπό να την ανανεώσει. Στην ποίησή του επηρεάστηκε από τον Έλιοτ (T.S Elliot), τον Κλωντέλ, το Βαλερί κι από τον Πάουντ (Ezra Pound). Αυτό όμως που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στο μεγάλο μας ποιητή είναι η εθνική καταστροφή του 1922 κι ο ξεριζωμός του μικρασιατικού ελληνισμού.
Το 1963 η φήμη του Σεφέρη ξεφεύγει από τα όρια της πατρίδας μας κι απλώνεται σε όλον τον κόσμο με τη βράβευσή του με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Είναι ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με το μεγαλύτερο πνευματικό βραβείο του κόσμου ενώ ακολούθησε το 1979 ο Οδυσσέας Ελύτης. Όταν το 1967 η δικτατορία στην Ελλάδα κατέλυσε το σύνταγμα κι ανέστειλε τις ατομικές ελευθερίες, ο Σεφέρης εκδηλώθηκε έντονα εναντίον της, τόσο γραπτά, όσο και με δηλώσεις του. Δυστυχώς όμως, τέσσερα χρόνια αργότερα το 1971, έκλεισε για πάντα τα μάτια του, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στη νεοελληνική λογοτεχνία. Μετά το θάνατό του εκδόθηκε το προσωπικό του ημερολόγιο με τίτλο «Μέρες…» καθώς και το «Πολιτικό» του ημερολόγιο.
Ο Σεφέρης δεν είναι εύκολος ποιητής αλλά δεν είναι σκοτεινός. Η γλώσσα που μιλά είναι δύσκολη, στη γλώσσα όμως αυτή η φωνή του είναι καθαρή και απερίφραστη. Δίνει στον αναγνώστη συχνά την εντύπωση πως πέτυχε την καίρια έκφραση, που δεν μπορεί να ειπωθεί αλλιώς. Αυτό είναι το πιο αξιαγάπητο στην ποίησή του, η απλότητα που φτάνει στη θερμότητα μιας εξομολόγησης. Η ποίηση του Σεφέρη δεν είναι βέβαια χαρούμενη. Είναι απαισιόδοξη και μελαγχολική. Έχει τη θλίψη του ανθρώπου που συλλογίζεται πολύ πάνω στα ανθρώπινα, κι ακόμα του Έλληνα με το κατακάθι της πίκρας από τη σκλαβιά και τις εθνικές περιπέτειες. Ωστόσο η διάθεση αυτή δεν οδηγεί στην άρνηση ή στην καταστροφή. Από την άλλη πλευρά του σκοταδιού είναι το φως, μαύρο και αγγελικό, "από το μέρος του ήλιου" στο κάστρο της Ασίνης θα ανεβεί στο τέλος "ασπιδοφόρος ο ήλιος πολεμώντας". Κάτω από την άρνηση υπάρχει μια πίστη που προστατεύει από την απελπισία, και μια στιβαρή αίσθηση των πραγμάτων που προφυλάσσει από τη διάλυση και το μηδενισμό.
Η προσφορά του Σεφέρη στη λογοτεχνία μας είναι πολύ σημαντική. Άνοιξε νέους ορίζοντες στην ελληνική ποίηση και καταξιώθηκε σαν ένας ολοκληρωμένος ποιητής.

Επιτέλους μετά από πολύ καιρό επιστρέφω στην παρέα της blogόσφαιρας αφού και πάλι είχα κάποια προβλήματα με τον υπολογιστή. Αλλά μιας και επέστρεψα αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο το οποίο διάβασα στο διαδίκτυο και μου έκανε εντύπωση.

Η παιδική εκμετάλλευση είναι μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες της εποχής μας, ένα μη αμφισβητήσιμο γεγονός παγκοσμίως.
Τα κρούσματά της είναι πολλά και κυρίως χτυπάει τις πολύ μικρές ηλικίες. Καθημερινά εκατομμύρια παιδάκια σε ολόκληρο τον κόσμο πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, καθώς προσφέρουν μέρος των τρυφερών τους χρόνων, δουλεύοντας σε εργοστάσια και χωράφια, ή πουλώντας ναρκωτικά. Πολλά από τα παιδιά αυτά παίρνουν μέρος σε σεξουαλικά όργια άλλα γίνονται πειραματόζωα των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών ή πολεμάνε.
Ο νόμος της σιωπής ενθαρρύνει και κυβερνά την κακοποίηση ανήλικων παιδιών. 500 παιδιά των φαναριών εξαφανίστηκαν από τους δρόμους και ο Ο.Η.Ε ζητά να μάθει από την χώρα μας τι έγιναν αυτά τα παιδιά.
Βασική αιτία της παιδικής εκμετάλλευσης και της εμπορίας παιδιών και οργάνων είναι η παγκόσμια φτώχεια. Τα παιδιά των τσιγγάνων-ROMA και των μεταναστών είναι στις ομάδες υψηλού κινδύνου. Η παιδοφιλία είναι μαζί με την σεξουαλική κακοποίηση αγκάθια στην καρδιά όλων των μικρών και μεγάλων ευαίσθητων στα ανθρώπινα δικαιώματα ανθρώπων.

Ακολουθούν τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε από την ΚΑΠΑ RESEARCH A.E. για λογαριασμό της UNICEF.

ΓΕΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟ:

- Η παιδική εκμετάλλευση είναι μία έννοια που συνδέεται, στη χώρα μας, με την παιδική εργασία, αλλά και με την παιδική πορνεία.

- Οι επτά σε κάθε εκατό Έλληνες, δήλωσαν ότι έχουν υπόψη τους κάποιο ή κάποια παιδιά που είχαν πέσει θύματα εκμετάλλευσης.

- Εξ όσων γνωρίζουν θύματα παιδικής εκμετάλλευσης οι μισοί (49,2%) αναφέρθηκαν σε περιστατικά παιδικής εργασίας, το 33,8% αναφέρθηκε σε περιστατικά πορνείας και το 15,4% σε άλλες μορφές εκμετάλλευσης.

- Ως πιο ευάλωτα στην παιδική εκμετάλλευση θεωρούνται τα παιδιά των μεταναστών / προσφύγων (45,4%), ακολουθούν τα παιδιά διαλυμένων οικογενειών 31,1% και τέλος αναφέρονται παιδιά των τσιγγάνων με ποσοστό 14,8%.

- Ο εξαναγκασμός από τους γονείς για ίδιο οικονομικό όφελος θεωρείται ως η σημαντικότερη αιτία για το φαινόμενο της παιδικής εργασίας (53,3%).

- Ως δεύτερη σε σημαντικότητα αιτία παιδικής εργασίας αναφέρεται η ύπαρξη οργανωμένων παράνομων κυκλωμάτων (26,6%).

- Η πλειοψηφία των Ελλήνων πιστεύει ότι τόσο οι περιπτώσεις της παιδικής εργασίας, όσο και οι περιπτώσεις της παιδικής πορνείας είναι τόσες πολλές στην χώρα μας, ώστε αποτελούν κοινωνικά προβλήματα.

- Ωστόσο, μόνο το 30,5% θεωρεί ότι η παιδική εκμετάλλευση στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

- Αξίζει να σημειωθεί ότι οι 7 περίπου στους 10 Έλληνες κρίνουν την νομοθεσία, που υπάρχει στη χώρα μας γύρω από το θέμα της παιδικής εκμετάλλευσης, ως ανεπαρκή.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ:

- Η πλειοψηφία των ερωτώμενων μεταναστών 65,5% συμφωνεί πως «τα παιδιά των μεταναστών πέφτουν συχνά θύματα εκμετάλλευσης».

- Η καταναγκαστική/ παράνομη εργασία εμφανίζεται ως η κυριότερη μορφή παιδικής εκμετάλλευσης στην κοινότητα των μεταναστών, σε ποσοστό 67,8% έναντι της παιδικής πορνείας που εμφανίζεται ως δεύτερη μορφή παιδικής εκμετάλλευσης, σε ποσοστό 16,1%.

- Τα χρήματα που κερδίζουν τα εργαζόμενα παιδιά των μεταναστών προορίζονται κυρίως για την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας τους.«Βοηθούν την οικογένειά τους» απαντά το 38,5%.

- Οι συνθήκες εργασίας των εργαζομένων παιδιών των μεταναστών φαίνεται να είναι οι εξής: «πολλές ώρες» για το 43,4% των ερωτηθέντων, «επικίνδυνες - τραυματισμοί/ ατυχήματα» για το 20,2%, «ανθυγιεινές-μολύνσεις/ ασθένειες» για το 13,1%.

- Προκειμένου για την αντιμετώπιση του προβλήματος της εκμετάλλευσης των παιδιών τους, οι μετανάστες απαιτούν από το ελληνικό κράτος «να τους βοηθήσει οικονομικά ώστε να μη χρειάζεται να εργάζονται τα παιδιά τους», σε ποσοστό 35,2%. «Να φροντίσει ώστε όλα τα παιδιά των μεταναστών να πηγαίνουν στο σχολείο», ζητά το 22,7% των ερωτώμενων.

- Σύμφωνα με τις απαντήσεις των γονέων, περίπου τέσσερα στα δέκα (37,9%) εργαζόμενα παιδιά δεν πηγαίνουν καθόλου στο σχολείο.

- Σε ό,τι αφορά στις συνθήκες εργασίας των παιδιών τους, πέντε στους δέκα γονείς (51,7%) δηλώνουν ότι τα παιδιά τους εργάζονται «πολλές ώρες».

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ:

- Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων τσιγγάνων (56,4%) θεωρεί πως τα παιδιά τους πέφτουν συχνά θύματα εκμετάλλευσης.Η καταναγκαστική/ παράνομη απασχόληση εμφανίζεται ως η κυριότερη μορφή παιδικής εκμετάλλευσης στην κοινότητα των τσιγγάνων σε ποσοστό 44,1%.

- Σύμφωνα με τη σειρά συχνότητας εμφάνισης, οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι στους οποίους εκτίθενται τα εργαζόμενα παιδιά των τσιγγάνων είναι: «η σύλληψη από την αστυνομία» (60,2%), «η βία» (32,7%), «ο τραυματισμός» (31,8%), «οι ασθένειες (ηπατίτιδα, AIDS κ.α.)» (18,5%), «η σεξουαλική κακοποίηση» και «ο θάνατος», σε ποσοστό 3,8% για τον κάθε κίνδυνο.

- Αν και οι εφτά στους δέκα περίπου τσιγγάνους (68,2%), θεωρούν ότι «το σχολείο βοηθά στην απαλλαγή από τη φτώχεια και στην πρόοδο των παιδιών», εντούτοις η φοίτηση στο σχολείο εμφανίζεται, σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, αρκετά προβληματική. Τα προβλήματα αφορούν τόσο στη μαθησιακή διαδικασία όσο και στη διακριτική συμπεριφορά εις βάρος των τσιγγανοπαίδων.

- Ως πρώτο πρόβλημα, οι τσιγγάνοι εντοπίζουν «τη διάκριση/ απομόνωση των παιδιών τους από τους συμμαθητές τους» σε ποσοστό 36,7%. Τα «μαθησιακά προβλήματα», αναδεικνύονται ως το δεύτερο πρόβλημα σε ποσοστό 32,7%.

- Στην ερώτηση «τα δικά σας παιδιά εργάζονται;», πάνω από τους πέντε στους δέκα τσιγγάνους (54,8%) δηλώνουν «ναι». «Όχι» δηλώνει το 44,6%.

- Σύμφωνα με την άποψη των τσιγγάνων γονέων, η πλειοψηφία των εργαζομένων τσιγγανοπαίδων (40,4%) απασχολείται στη δουλειά του πατέρα. Το 13,3% απασχολείται στη δουλειά κάποιου άλλου συγγενή, το 12,0% απασχολείται στη δουλειά κάποιου γνωστού/ φίλου, ενώ ένα ποσοστό 6,6% εργάζεται στη δουλειά ενός ξένου προς την οικογένεια προσώπου.

- Η εργασία στερεί από τα παιδιά των τσιγγάνων το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Πάνω από τα εννέα στα δέκα εργαζόμενα παιδιά (91,43%) πηγαίνουν στο σχολείο μερικές φορές το μήνα, ενώ το 82,42% δεν πηγαίνει ποτέ στο σχολείο. «Μερικές φορές την εβδομάδα» πηγαίνει στο σχολείο το 71,88% των εργαζομένων τσιγγανοπαίδων, ενώ καθημερινά φοιτά στο σχολείο μόνο το 34,62% των παιδιών.

Πρέπει η πολιτεία να προστατέψει τα δικαιώματά των παιδιών, και να μην ξεχάσει ποτέ ότι αυτός ο κόσμος και το μέλλον του στηρίζεται σε μας ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.