CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008

Βαθμολογία



Σήμερα πήραμε βαθμούς. Για κάποιους η μέρα θα ήταν καλή, για κάποιους όχι.
Αναρωτιέμαι όμως αν πάντα οι βαθμοί είναι το μέτρο γνώσης για ένα μαθητή πίσω από μια υψηλή βαθμολογία κρύβεται πάντα πλούτος γνώσης ή μήπως όχι; Και εμείς οι μαθητές (και οι γονείς πολλές φορές)κυνηγάμε τους βαθμούς ως απόδειξη των γνώσεών μας ή για να κάνουμε επίδειξη υπεροχής και εξυπνάδας;
Καλό είναι να θέλουμε καλές βαθμολογίες γιατί αυτές δείχνουν ότι μαθαίνουμε πράγματα και αποκτούμε ουσιαστικές γνώσεις, που σίγουρα μας βελτειώνουν σαν άτομα. Μη μπαίνουμε όμως στο κυνήγι των καλών βαθμών μόνο για εγωϊστικούς σκοπούς, πιστεύοντας ότι μόνο έτσι θεωρούμαστε "πετυχημένοι".
Πετυχημένοι είμαστε όταν ασχολούμαστε με ότι μας κάνει ευτυχισμένους και δημιουργικούς.
Άλλωστε η ανάγκη για γνώση και μάθηση δεν τελειώνει στο γυμνάσιο ή στο λύκειο αλλά κρατά μια ολόκληρη ζωή.

1 σχόλιο:

Flora είπε...

Κρατώ την τελευταία φράση σου, mystery girl:
Η ανάγκη για γνώση και μάθηση δεν τελειώνει στο γυμνάσιο ή το λύκειο αλλά κρατά μία ολόκληρη ζωή!
Έτσι είναι!

Το σχολείο μπορεί μόνο να σου ανοίξει την όρεξη, να σου δείξει τρόπους να ψάχνεις, να σε μάθει πώς να μαθαίνεις... Από κει και πέρα... ο δρόμος είναι ανοιχτός κι έχει τόσες διακλαδώσεις, όσες και τα ανθρώπινα μυαλά!
Για... βαθμούς θα μιλάμε τώρα;
Μετά από λίγα χρόνια - στο υπογράφω - οι βαθμοί θα είναι ανάμνηση παλιά και μακρινή, σαν κίτρινο γράμμα στο συρτάρι...
Μόρφωση, άλλωστε, είναι ό,τι μένει όταν ξεχάσουμε όσα διαβάσαμε.
Δεν έχει σημασία η τετραγωνική ρίζα ή το απαρέμφατο παρακειμένου, ο ποταμός της Ινδίας ή ο τύπος της κινητικής ενέργειας. Όλα αυτά είναι οι αρωγοί σου στο ταξίδι της γνώσης. Όλα αυτά ασκούν τον εγκέφαλό σου να σκέφτεται, να δημιουργεί και να φαντάζεται. Τίποτε δεν είναι άχρηστο. Μην πετάξεις τίποτε (που λέει κι ο Σαββόπουλος)... Στο τέλος θα σου μείνει στο χέρι, πολύτιμο πετράδι, η δίψα για γνώση. Η ανάγκη για καλυτέρευση, για διεύρυνση του ορίζοντά σου...

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα...
Μεγάλη αλήθεια. Όσο μεγαλώνεις, όλο και πιο πολύ θα την παραδέχεσαι.